گرچه پَرم وا می شود با ذکر استغفارها          پرواز دشوار است با سنگینی این بارها

گرچه تو خوبی من بدم هربار گفتی آمدم          تـوفـیـق پیدا کـردم از فـیض نگاه یارها

صد بار گفتم عاقبت یک بار توبه میکنم          آخر نمی آید چرا یک بار، این یک بارها

من هرکجا که رو زدم رویم خریداری نداشت          پس بعد از این دیگر بس است رفتن سوی بازارها

دل مُرده گشتم از گناه دل خسته ام از اشتباه          دیگـر نمی لـرزد دلـم از دوری دلـدارها

وقتم کم و راهم دراز با این گدا قدری بساز          هر جا روم سد می کند راه مرا دیوارها

سودی نمی بخشد اگر شب زنده داری های من          پس خوش به حال لذت خوابیدن هشیارها

گاهی ادا گاهی قضا گاهی خدا گاهی خطا          خسته شدم جان خودم از این همه تکرارها

گـیـرم مدد کاری برای کار من پیدا نشد          نام عـلی وا می کـند آخـر گره از کارها

ذکر و دعای بی علی مثل غذای بی نمک          از برکت نام علی شیرین شود گفــتارها

من سال ها دیوانۀ ایـوان طلای حـیـدرم          عشق است با نام علی سرها رود بر دارها

گفتم مرا یک کربلا مهمان کن و جانم بگیر          بس کن برایم ناز را در پای این اسرارها